از جایگاهی که ما در کهکشان راه شیری به چهرۀ NGC 6946 نگاه می کنیم، این کهکشان از روبرو دیده می شود.
این کهکشان مارپیچی بزرگ و زیبا درست در فاصله ۱۰ میلیون سال نوری از زمین
در پشت لایه‌ای از گرد و غبار پیش زمینه‌ای و ستارگان در صورت‌فلکی قیفاووس واقع شده است.
اگر از مرکز به سمت بیرون_کهکشان نگاه کنیم،
رنگ این_کهکشان از نور زرد رنگ ستارگان قدیمی،
به خوشه‌های ستاره‌ای آبی رنگ جوان در نواحی تشکیل ستارۀ قرمز و مملو از گاز و غبار،
تغییر پیدا می کند که در واقع نرخ بالای تولد و مرگ ستاره را نشان می دهد.
در حقیقت، از اوایل قرن بیستم، حداقل ۹ ابرنواختر که در نتیجۀ انفجار مرگبار ستارگان پرجرم هستند
در این_کهکشان کشف شدند. NGC 6946 که تقریبأ ۴۰ هزار سال نوری وسعت دارد
_کهکشان آتش بازی نیز نامیده می شود.
این عکس خارق‌العاده از NGC 6946 یک عکس ترکیبی است که از داده‌های تلسکوپ ۸٫۲ متریِ سوبارو در مائونا بدست آمده است.
برای مشاهده تصویر در ابعاد بزرگ بر روی تصویر کلیک نمایید ↓
کَه مخفف کاه است و به کهکشان، کاه‌کشان نیز می‌گویند.
در شب‌هایی که آسمان صاف و کاملاً تاریک است،
نواری ابرمانند از تعداد بسیار زیادی ستاره‌های کوچک نزدیک به هم در آسمان دیده می‌شود
که در گذشته کهکشان نامیده می‌شد.
دهخدا در لغتنامهٔ خود، علت این نامگذاری را چنین بیان می‌کند:
«این را کهکشان از آن گویند که مشابه بدان است که کسی کاه را در رسن بسته بر زمین ریگ آلوده کشد و خط‌ها از آن بر زمین پدید آیند.»
امروزه این نوار نورانی را بیشتر با نام «راه شیری» یا «راه کاه‌کشان» می‌شناسیم
و خود واژهٔ «کهکشان» برای اشاره به هر یک از گروه‌های بزرگ ستارگان که مانند جزیره‌های دور از هم در عالم قرار گرفته‌اند
به کار می‌رود. کهکشانی که کرهٔ زمین به همراه سایر اجزای منظومه شمسی در آن قرار دارد را نیز کهکشان راه شیری می‌نامیم.
واژهٔ galaxy از اصطلاح یونانی galaktikos (به معنای شیری) یا
kyklos galaxias (به معنای ناحیهٔ شیری‌رنگ) گرفته شده‌است.
هر دو اصطلاح به همان نوار نورانی مزبور اشاره دارد.
ریشهٔ این واژه به یک افسانهٔ کهن یونانی برمی گردد.
بر اساس این افسانه، زئوس پسر خود هرکول را که به‌وسیله یک بانوی فناپذیر زاده شده بود
در میان سینه‌های همسرش هرا که خواب بود قرار داد تا او شیر خدایی را بنوشد
و فناناپذیر شود. هنگامی که هرا بیدار شد، نوزاد ناشناسی را دید
که در حال نوشیدن شیر است.
هرا نوزاد را پس زد، در نتیجه فواره‌ای از شیر به آسمان پاشیده شد
که آنچه راه شیری نامیده می‌شود را پدیدآورد.